Na veel omzwervingen in het arbeidsproces, heb ik op mijn 52ste mijn diploma pedagogisch medewerker kinderopvang niveau 3 behaald. Terwijl ik de opleiding deed, was ik werkzaam op een kinderdagverblijf. Na het behalen van niveau 3 had ik de smaak te pakken en heb niveau 4 gelijk erachter aan gedaan om vervolgens mijn diploma daarvoor ook te behalen.
Al werkend in de kinderopvang merkte ik dat ik de goede keuze had gemaakt met betrekking tot het werken met kinderen. Maar de setting waarin, pastte mij niet. Ik wilde nog veel meer uit de kinderen halen en voelde me daarin tekort schieten. Langzaam ontwikkelde zich het idee dat ik bij kinderen in hun thuissituatie wilde werken, waarbij zij zich ook veilig konden voelen en waarbij ik alle tijd aan de kinderen zou kunnen besteden. Ik wist heel goed dat ik geen kinderen bij mij thuis wilde opvangen, omdat ik hierbij een stuk privé zou moeten inleveren. Ik had geen idee dat er zoiets bestond als “nanny”, dus zocht ik in de verkeerde hoek. O.a. onder gastouderschap.
Totdat……….. ik bij de site terecht kwam van Grote Zus. Na hen eerst een mail te hebben gestuurd om naar de mogelijkheden te vragen en de correspondentie op gang kwam, voelde het alsof ik in een warm bad terecht kwam. Het was al heel snel duidelijk dat zij graag met mij door wilden en ook werk voor mij zouden hebben. Dus heb ik de knoop doorgehakt en in februari 2016 mijn vaste contract bij de kinderopvang opgezegd. Dat was best spannend, maar eenmaal opgezegd voelde het alsof er een last van mijn schouders viel.
In april 2016 ben ik twee dagen per week gestart bij een gezin in Hillegom met twee jongens van toen 5 maanden en twee jaar. En wat voelde dat gelijk goed. Het was best even wennen wanneer we naar buiten gingen, ik maar twee kinderen hun jas en schoenen hoefde aan te doen. Het was een genot dat ik de dag helemaal zelf mocht indelen, hoewel ik inmiddels ook met dagritmekaarten werk.
Achter in mijn auto heb ik een knutsel- en activiteitenkoffer. Voor de kinderen een soort “toverkoffer”, want telkens komt er weer wat anders uit. Nu kan ik de kinderen observeren en veel beter inspelen op wat ze nodig of niet nodig hebben. Er is tijd om met ze te knuffelen, naar ze te luisteren, met ze te spelen, heerlijk te knutselen, uitstapjes te maken of gewoon even helemaal niets te doen. Soms bakken we pannenkoeken, gaan we even ergens koffie drinken of een ijsje eten. Elke dag is anders maar toch ook weer niet. En wat is het leuk om de ontwikkeling nu veel beter te kunnen zien en te kunnen inspelen op de behoeftes van de kinderen. Het is precies zoals ik mij voorgesteld had hoe het zou zijn.
Daarom heb ik sinds januari er een tweede gezin in Leiden bij voor één dag in de week op woensdag met twee meisjes van nu 8 maanden en 3,5 jaar. De afwisseling is erg leuk. Omdat er toch echt verschil is tussen jongens en meisjes. Omdat ik nu een dienstverlener aan huis ben, komt er ook wat administratie bij, maar dat stelt zo weinig voor dat dit geen reden hoeft te zijn om géén nanny te worden bij Grote Zus.